Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych kontynuuje swoją działalnością tradycje kilku funkcjonujących wcześniej jednostek naukowych, a wśród nich przede wszystkim Instytutu Technologii Krzemianów powstałego w 1951 roku i przekształconego w 1954 roku w Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki. Od 1972 roku jednostka przyjęła nazwę Instytutu Szkła, a od 1975 roku instytut nosił nazwę Instytut Szkła i Ceramiki.
1951 rok Instytut Technologii Krzemianów
Na podstawie Zarządzenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia 14 grudnia1951 roku (Monitor Polski nr A-1,poz. 27 i 28) z mocą od 1 stycznia1951 roku, we wrześniu 1951 roku powstał Instytut Technologii Krzemianów, nowa placówka naukowo-badawcza, która zaspokajała potrzeby przemysłu w zakresie opracowań naukowo-badawczych mających zasadnicze znaczenie dla przemysłu materiałów budowlanych i problemów wymagających szybkiego rozwiązania.
Zadaniem Instytutu Technologii Krzemianów (ITK) było nadawanie prawidłowego kierunku postępu technicznego, opracowywanie zagadnień nie tylko w skali laboratoryjnej, ale i przemysłowej, i opanowanie problemu w takim stopniu, aby mógł być wdrożony w przemyśle.
1954 rok Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki
2 sierpnia 1954 roku na mocy Uchwały Rady Ministrów Nr 546/54 Instytut Technologii Krzemianów został przekształcony w Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki. Instytut został zlokalizowany w Warszawie i obejmował zakłady naukowo- badawcze: Ceramiki Szlachetnej, Szkła, Wzbogacania Surowców, Produkcji Doświadczalnej, Konstrukcyjny, Główne Laboratorium oraz komórki administracyjne. Zostały oddzielone komórki terenowe, dlatego Instytut liczył 128 etatów.
W swej nowej formie Instytut obsługiwał cztery branże produkujące materiały budowlane:
1961-1963 Powłanie placówek terenowych
Ten okres określa się jako czas budowy infrastruktury Instytutu i jego lokalizację na Służewcu w Warszawie.
W latach 1961-1963 powołano placówki terenowe Instytutu, wśród nich były: Pracownia Technologii Piasków Szklarskich w Białej Górze, Pracownia Technologii Surowców Skalnych i Kruszyw w Kielcach, Zakłady Badań i Doświadczeń (ZBiD). Na bazie Centralnego Laboratorium (1952), w kwietniu 1962 powstał ZBiD Przemysłu Ceramicznego, co jest o tyle istotne, że przekształcony w Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Ceramicznego (COBRPC Poltecer), stał się w 1975 r. częścią Instytutu.
1972 rok Instytut Szkła
Z dniem 1 stycznia 1972 roku Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki z siedzibą w Warszawie został przekształcony w Instytut Szkła na mocy Uchwały Rady Ministrów z dnia 29.12.1971 roku (Monitor Polski 1972 nr 1 poz. 4).
Na podstawie Zarządzenia nr 62 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, do Instytutu został włączony jako Filia zatrudniający 400 osób Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Szklarskiego, wcześniej powstały z połączenia Zakładu Badań i Doświadczeń Przemysłu Szklarskiego i Przedsiębiorstwa Doświadczalnego Przemysłu Szklarskiego.
1975 rok Instytut Szkła i Ceramiki
Instytut Szkła i Ceramiki z siedzibą w Warszawie powstaje z dniem 1.01.1975 r. na mocy Zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych Nr 103/OR z dnia 30.08.1974 r. w wyniku włączenia do Instytutu Szkła, Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Ceramicznego „Poltecer” w Pruszkowie, Zakładu Doświadczalnego Szkła w Krakowie, Stacji Doświadczalnej w Białymstoku, Doświadczalnego Zakładu Prototypów w Tomaszowie Mazowieckim.
W Filii Instytutu w Krakowie funkcjonuje 10 zakładów merytorycznych i Zakład Doświadczalny licząc łącznie 478 zatrudnionych.
Filia w Pruszkowie liczy 207 etatów i składa się na to 9 zakładów merytorycznych.
Centrala Instytutu (239 osób) ma 7 zakładów merytorycznych, wszystkie działy obsługi oraz obejmuje Stację Doświadczalną Prototypów w Tomaszowie Mazowieckim(33 osoby).
Instytut Szkła i Ceramiki liczący prawie 1000 osób, w latach 80-tych przeżywa rozkwit. Prowadzone są prace badawcze podstawowe i stosowane, rozwojowe i technologiczne, a działalność ogólnotechniczna obejmuje informatykę, informację naukową, normalizację, wynalazczość i ochronę patentową, szkolenie zawodowe i przyznawanie znaku jakości.
Występuje szeroko zakrojona współpraca z jednostkami naukowo-badawczymi i wyższymi uczelniami w kraju i za granicą w zakresie rozwiązywania problemów naukowo-badawczych, wspólnych konsultacji, ekspertyz i opinii.
2007 rok Instytut Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych
Z dniem 1 września 2007 roku na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 sierpnia 2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 146, poz. 1022) powstał Instytut Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych w wyniku połączenia Instytutu Szkła i Ceramiki z siedzibą w Warszawie, Instytutu Materiałów Ogniotrwałych z siedzibą w Gliwicach oraz Instytutu Mineralnych Materiałów Budowlanych z siedzibą w Opolu.
Połączenie jednostek naukowo-badawczych odbyło się w ramach programu restrukturyzacji jbr-ów z inicjatywy Ministra Gospodarki zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2001 roku w sprawie szczególnych warunków i trybu łączenia, podziału, reorganizacji i likwidacji jednostek badawczo-rozwojowych (Dz. U. Nr 90, poz. 996).
Powstały Instytut Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych obejmował Centralę w Warszawie oraz jednostki:
2010 rok Instytut Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych
Kolejnym etapem konsolidacji było włączenie z dniem 1 stycznia 2010 r. do Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych, Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Betonów „Cebet”, który na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 19 października 2009 r. (Dz. U. Nr 195, poz. 1509) został przekształcony w Oddział Betonów CEBET z siedzibą w Warszawie przy ulicy Marywilskiej 42B.
Na podstawie Zarządzenia (Nr 10 z dnia 20 października 2009 r.) Dyrektora Instytutu od 1 stycznia 2010 r. nastąpiło także połączenie Oddziału Szkła i Oddziału Mineralnych Materiałów Budowlanych w Krakowie i utworzenie Oddziału Szkła i Materiałów Budowlanych (O/SiMB) z siedzibą w Krakowie przy ul. Cementowej 8.
Instytut w nowej postaci z dniem 1 stycznia 2010 r. otrzymał nazwę Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych (Dz. U. Nr 195, poz. 1509, § 2).
Od 1 stycznia 2011 roku Zarządzeniem Nr 19 Dyrektora i w oparciu o pozytywną opinię Rady Naukowej, w wyniku reorganizacji Instytutu w części dotyczącej Oddziału CEBET, Oddział został przekształcony w komórkę organizacyjną Instytutu o nazwie Centrum Badań Betonów CEBET z siedzibą w Warszawie przy ul. Kupieckiej 4.
2019 rok Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
18 marca 2019 r. prezydent RP Andrzej Duda podpisał ustawę o Sieci Badawczej Łukasiewicz. Zarządzenie to informuje o połączeniu 37 instytutów badawczych w Sieć z scentralizowanym ośrodkiem koordynującym. Spośród jednostek, które wchodzą w jej skład, znaczna część podległa jest Ministerstwu Przedsiębiorczości i Technologii. Mocą ustawy, Polski Ośrodek Rozwoju Technologi PORT ze spółki z o. o. zostaje przekształcony w instytut badawczy i włączony do Sieci jako jej 38 uczestnik.
Nowopowstała Sieć rozpoczyna swoją działalność 1 kwietnia 2019 r. W jej ramach będą prowadzone badania aplikacyjne istotne dla gospodarki i bezpieczeństwa kraju. Prócz prac związanych z działalnością naukowo-badawczą, opracowywaniem innowacji i wynalazków, Sieć będzie zajmować się również ich komercjalizacją, a także wspólnym kształtowaniem świadomości społecznej w zakresie technologii, techniki i wynalazczości. Jej celem jest przede wszystkim zorientowanie tworzących ją instytutów na podniesienie efektywności współpracy z przemysłem, a także usprawnienie kontaktów oraz wymiany wiedzy i doświadczenia między instytucjami wchodzącymi w skład Sieci.
Sieć Badawcza Łukasiewicz dostarcza atrakcyjne, kompletne i konkurencyjne rozwiązania technologiczne. Oferuje biznesowi unikalny system „rzucania Wyzwań”, dzięki któremu grupa 4 500 naukowców przyjmuje wyzwanie biznesowe i proponuje przedsiębiorcy opracowanie skutecznego rozwiązania wdrożeniowego. Angażuje przy tym najwyższe w Polsce kompetencje naukowców i unikalną w skali kraju aparaturę naukową. Co najważniejsze – przedsiębiorca nie ponosi kosztów związanych z przygotowaniem koncepcji prac badawczych. Łukasiewicz w dogodny sposób wychodzi naprzeciw oczekiwaniom biznesu. Przedsiębiorca może zdecydować się na kontakt nie tylko przez formularz na stronie lukasiewicz.gov.pl/biznes, ale także w ponad 50 lokalizacjach: Instytutach Łukasiewicza i ich oddziałach w całej Polsce. Wszędzie otrzyma ten sam, wysokiej jakości, produkt lub usługę. Potencjał Łukasiewicza skupia się wokół takich obszarów badawczych jak: Zdrowie, Inteligentna i Czysta mobilność, Transformacja cyfrowa oraz Zielona, niskoemisyjna gospodarka.
