Szlifierska dekoracja patery składa się
z obwodowych wzorów geometrycznych
(łuków, siatek i gwiazd), rozmieszczonych
w podziale na osiem części. Główna zdobina
szlifów klinowych wgłębnych znajduje się na
zewnętrznej stronie talerza. Uzupełniająca
zdobina ze szlifów fasetowych płaskich jest
na zewnętrznej stronie uchwytu. Większość
warstwy czerwonej na spodzie talerza została
zdarta. Pozostałości kontrastują ze
szkłem bezbarwnym, pozwalając dostrzec
nawet drobną siatkę. Szkło rubinowe pozostawiono
na obramowaniu i w centrum patery,
w tym również we wnętrzu wysokiego
uchwytu, zwieńczonego przezroczystą kulą,
dającą przez fasetowanie złudzenie brylantu.
Szkło nabrało tu właściwości pryzmatycznych,
przepięknie rozszczepia światło, a całe
naczynie wręcz rozświetla stół.
Bożeny Sacharczuk dialog z naturą
Biroskop - polskie narzędzia dla ceramików
Magdalena Łysiak. Wszystko jest szkliwem
I Międzynarodowe Triennale Rzeźby Ceramicznej
W kręgu porcelanowego dziedzictwa Wałbrzycha. Od „Kristera” do „Krzysztofa”
CeramikFest, festiwal ceramicznych opowieści
Patery Eryki Trzewik-Drost na tle epoki i historii Zakładów Porcelany „Bogucice”
Historia ceramiki bolesławieckiej XVIII i XIX wieku
O miśnieńskich kwiatach, które skradły serca Europejczykom
Wystawa „Kobieta wyzwolona. Polskie art déco w ceramice”
